खट्टे खा खिर खा खुवा र खिचडी खोले खुदो ख्वाप्प खा
लट्टे पापड खा पुवा पनिर खा पानीपुरी ल्वाप्प खा
जम्मै खा घरका बजार भरका खानेकुरा छन् जति
रक्सी मात्र नखाइदे दर भनी ए तीजकी श्रीमती

केही अङ्ग लजाउँछन् झुकिझुकी संस्कारका झ्याङमा
केही खुल्न रुचाउँछन् लुकिलुकी एकान्त ओछ्यानमा
क्या राम्रो छ बिघा-शरीर-बगिया नाना छ आना जति
लुक्ने अङ्ग लुकाइदे जतनले ए तीजकी श्रीमती

उड्दा कर्कश पश्चिमी पवनका कौवा गवैया बनी
सोध्छन् कोकिलका सनातन-गला को हो तँ को हो भनी
चाँदी ला सुन ला मुगा र मणि ला चाहे र पाए जति
छाडा गीत नगाइदे शठ बनी ए तीजकी श्रीमती

खैनी जाँड चुरोट भाङ धतुरो गुट्खा बिँडी हुन् विष
खोज्छेस् खालि समानता कुलतमा घोच्छेस् घुमाई रिस
श्रीमान् मूर्ख पर्‍यो भनेर नभनेस् हाँस्लान् छिमेकी जति
गोडा हात हटाइदे कुपथका ए तीजकी श्रीमती

बोलेँ न्वारनदेखिको बल लिई बोल्दा मरेँ त्रासले
झम्टेलिन् बघिनी म जान्नँ घरमा लौ शारदा बास दे
घस्दा हास्यबुटी बढ्यो कुतकुती ठुस्केर बस्छेस् कति
तेरै जीवन-फूलको म भमरा हाँस् तीजकी श्रीमती ।