गरिबले प्राणको बली वाइहात चढायो,
जिवन अवसरबादलाई स्वगात चढायो।

बाउ लाहुरे सधैभरी छोरा खाडी पस्छन्,
खानको लागी पसिना दिनरात चढायो।

आएकै छ पक्कैपनि कसैलाई गणतन्त्र,
गरिबले बिदेशमै पौरखको खात चढायो।

जसले दलाली गर्यो र धन कमायो सधै,
गरिखानेले दुःख्खै दुःखको रास चढायो।

धेरैको समस्य उस्तै छ देशको नि उस्तै छ,
यो देशले इनाममा बिदेशी दाश चढायो।